patron kızı olmak

böyle diyince hep karşıma bigün bi yerde fakir ama gururlu bir delikanlı çıkacakmış gibi geliyor. . fabrikatör kızı olamasak da sonunda patron kızı oluyoruz. mama gibi oldu o da yahu. sanki genel ev patroniçesi oluyo annem. yok anam yok ufak mini mini bi kuaför işte.

3 gündür temizlik yapıcam diye ebem sikiliyor ince ince. bizden önceki hayvanoğlu hayvanlar fayansların arasını sıçarak doldurmuş derz dökmek yerine sanki. eğer batarsak hiç bişeye üzülmem para mara da şu çektiğim çileye üzülürüm. hayır bide kaför açıyoruz diye maymun adam gibi oldum anasını satatım. kaç bıyık birbirine karıştı. bacaklarımdaki kıllar burdan köye yol oldu. ağdaya, manikür-pediküre, kaş bıyık operasyonuna ve saç bakımına ihtiyacım var. arkadaşlarım taşak geçiyolar bi kuaför adresi vereyim de git şu kaşlarını aldır diye. çamaşır suyundan ciften tırnaklarım katır tırnağı görünümlü jilet oldular resmen incelip. bi yerimi kaşımaya korkuyorum yararım diye. saat 11lere kadar temizlik yapıp 12lerde evde olup sabah 7de kalkıp işe gidiyorum. hayır anasını satayım işte hayvan gibi yoğun. memleketin araba alacağı tutmuş..

şuraya iki satır yazı yazabiliyor olmam büyük lüks valla sizin için kitlem. neyse ki bileklerimi dayadım leptopun üstüne sadece parmaklar oynuyo.

neyse. gözlerim yaşardı uykudan..

hepinizi öperim en güzel yerlerinizden.

çüz!