Üzüldüm.

Sabah eski sevgilimle konuştum..

(Ama bu eski sevgili olayını açmam gerek çünkü ööle herhangi bi eski sevgili diil. Hatta kelime bulamıom da sevgili diim bare dedim, seviştik ya. Önce arkadaştık, sonra benim en yakın arkadaşımla bööle bi yakınlaşmacaları oldu falan, sonra herkes yoluna gitti, sonra biz bigün semiştik, ve bu bi süre yarı duygusal yarı azmanca devam etti, ta ki biz herşeyi bok edinceye kadar.. Ve aramızdakilerden kimsenin haberi olmadı.. Çünkü o kadar iyi arkadaşken, onun ve benim en yakın arkadaşımın geçmişte bööle bi hadisesi varken ve benim en yakın arkadaşım şu an sevgilisi olsa dahi ondan hoşlanıoken, zaten ortada bişi yok işte sadece semişioz die tüm olanları sindirip oturmuştuk ve kimselere de bişi çaktırmadık. )

Ama bu ara pek bi sevişioruz (maalesef reelde diil, duykusal olarak). e tabe özledik birbirimizi (o kadar süper bi aksiyon nasıl özlenmez ki?) ama bi türlü görüşemiyoruz zira kendisi uzak bir şehirde yaşıyo.
Hatta bu az bi tanım.. Orada kendi işini kurdu -daha çok taze, 6 aylık falan- ve yeni bir hayata başladı. Çok emek verdi, dünya kadar borç, yok çekler, yok kartlar..çalışması gerek ki işleri yoluna koyabilsin.

Bu sabah olana dikelin:

Sabah bana yuutuyp linki attı bi tane, altına da çok kroyuz yazmış..(açıklama: ikimiz de arabeskten falan nefret ederiz, dinleyene de kıçımızla güleriz, bok atarız, çemkiririz. Belki fasıl olayına girebilitemiz vardır.Neyse, açıklamamı yaptım içim rahatladı biz iğrenç insanlar diiliz yani!!!) Şarkı Ebru Gündeş'in bi şarkısı, hatta nakaratında "Seniğğğ benim kadağğrrr seven buğlamassığğn" falan dio. Ehehe yapıp güldüm tabe ben de. Geyik yapma aaa die de azarladım. Sabah sabah ne geyiği dedi. Sana yolladım işte dio. E tabi yakıştıramadım ya ben de.. ama şarkı da çalıo bi yandan. Nakarata gelince şööle bi durdum dinledim. Gerçekten de bulamam galiba dedim yani :(

Üzüldüm lan sabah sabah!

Keşke bunla kalsa, 5-10 dk sonra telefonda buraya gelsin die kendisini bizikliodum, o da işleri anlatıodu falan.. "Sana şu anda hiçbişi diyemiyorum ama orada yaşıyor olsam şimdi çoktan sevgili olmuş olurduk ve cümle alem de bilirdi." dedi.

Bu benim için büyük bişi. Niye mi? Ben ööle beraber olduğum adamlara iki günde yok "aşkımmm!" yok "sevgiliiiiğm",  "işte buuu, Berkecaağn, benim erkek arkadaşıııım!" demem. Böyle bişi de beklemem çünkü. Hani beklesem de asla çaktırmam. Kendisi dicekse der, demicekse sevişiriz biter, bazen der ben istemem falan. Neyse ve o da benim bu huyumu çoook iyi bildiği için bu söylediğinin de benim için ne demek olduğunu biliordu.

Ama şimdi ben ne diyeyim ki? Ben işimi gücümü bırakıp da burdan oralara gidip taşınmam, hele ki hayatımın şöyle bir döneminde, sırf aşk için, çünkü o kadar da inanmıyorum aşka. "Gel beraber ortak olalım bu işte(yeni kurduğu), buraya taşın, başkalarının yanında çalışma işte, gel." demişti ilk kurduğunda firmayı, yok dedim. Ok deseydim heralde Mayıs'a yapardık düğünü sonunda. Ama burada yaşama özgürlüğümden vazgeçemem ki. E hal böyle olunca da onun da tüm emeklerini çöpe atıp buraya gelmesini bekleyemem.

Yani sözün özü, üzüldüm sabah sabah hay sikiim yaa!

Kelebek etkilerini düşündüm, ööle yapsam nolur?, bööle yapsam şu mu olur?, on yıl sonra nerdeyiz biz amına koyim!!! demedim diil.

Ah, bu arada, üç gündür bi şarkıyı çevirip çevirip dinliom.. Hani götten bacak bi çocuk var Türk neydi adı yaa.. Şarkı sözleri şöyle: "Bir teeeek seeen eksikksiiiiğn, işiiğm gücüüüğm, her şeyim tamaaam!" diye..Hah Yalın. Zaten ona dinleyip üzülüodum.

N'oluo lan bana :(